Mtó;»'ftV».V,*it-'1,:} "'•.•■. \: il-'.  -'.4*
:.>/^^r;:t^:./1;;v'r.:i-:-i-.;\'  ■ '•<:'■ v■
.^•rv,.:'-feJ,:w:^'--  :-- .  - ■■•■■■
^^.^%K'.'V^-■■■■'?"■   ' '•
      ■ -L:;..^r-'*.:■*■■..■: -,
        ^:'^i^'?.'>;vv'-rv:-.-.;- ■ .





     .*,' '•>' v,-"^ '•  ■■•.'■■,■■' '

 „■£'<■- ■■■■■s>J'<- !■:>■■:■  ■'■■■■
H
         t|VM:T*. ? y ^tt'i* r ■■ • ■  »  - '■■ ■'•■•-       i • »






»Sf**'<'  ii .i- ~> ■! ' < ,<"•■  i .? • • ■ il v ■ •.'  • ' f '. ■■
-. Mi	■■'■1 ' ,1 (^ " '.S ■ ,
'?» : !• "	U ■■ ■■
	
	:-^!7-:,:
 
NATIONAL LIBRARY OF  MEDICINE




         Bethesda, Maryland 
 
 
                  DISQUISITIO


     PNEUMATOLOGICA,


                INAUGURALA,
                      /
                       di:

         VOLUNTATIS LEGIBUSV

                      qUAM

   ANNUENTE SUMMO  NUMINE,

             Viti)  GILIDUDOCTORIS

bUMMISQUi; IN MEDICINA HONORIBUS AC PREVILEGIIS
        RITE ET LEGITIME CONSEQXJENDIS;

             KXAMÌXI SUBJECTAM SUSTINUIT,

      ED V ARDI "S IL WOURELL,

            DE OP1M1H) BU/UMOUE DICTO,
Socius ìrocietatis Medica* Ualtimoii institutie honorarius et
          eorum qui sodeiatem constituerunt,
fjQu'y a-t-il ile plus fon? La necessita, paiec (pi' elle triomphe de tout."
                                Thalespar Bart. a Diog.
       '■SolvUe. Moitales, animos, ciirasque levate
       Tulque supervacuis vitam depleti querelis,
       Fata ìtgimt orbem, certa stant omnia lcge.'\...iir-/;c7.


HxilÙJVLititi* re;.A f«it  FlcidtJe Medicina .


           BALTIMORA XSL

   vatt di ri i! j? u/rii \\. pomerov. & co,
          X<>. ]'2, L1GHT STREET.

                  181.7. 
 
   ELIZABETH^ WORRELL,*

matri dilectissimae qua cordi nihil sit carius,
  quae pie et sedulò astatulae meae incogitabili
                 incubuit;
    atque recte agendi omnia incitamenta
                 procudit;
          grati monumentum animi
      ejusque, qui filium decet, amoris,
           hasce eorum primitias
                 consecrat
       amantissimus devinctissimusque
                    filius
      EDVARDUS H. WORRELL.
           Quorum  benefactorum
      si immemor sit, vel ullum locum
  grates persolvendi dignas praetermittat,
 "——Milli vel tellus optem priùs ima dchiscat;
 Vel pater omnipotens adigat me fulmine ad umbras,
 Pallentes umbras Èrebi, noctemque profiindam!"
* Pater, me peradolescente> mortalitatem explevit. 
r 
           SISTE, SISTl , O LECTOR!

    MEMORILE JACOBI COCKE, M. D.
 PRIORIS AltTIS INCIDENDI ACADEMLE; REGIOJflS MAELi:
          PROFESSORIS, IMMORANDUM EST;

  qui aspectu ingenuo, pectore animoso, indole
       apprimè benigna; suaviloquentia,
      vel comitate sermonis valde jucunda,
   dulcedine morum inimitabili, atque judicio
felicissimo quod insigni in rebus medicis sagacitatc
           peritiaque maxime claruit;
       ingenioque feraci, faceto, versatile,
              in quo fuit nemini,
        ac industria, doctrina, et scientia,
             haud multis secundus:
    exemplar virtutis rarae splendens emicuit.
            At—desiste misericors!
Estne dicendum, quod hujus scculi vernans spes,
   intempestive flatu febris eestuante fuit ustus?
              Imo—Parcae iniqua^
                   Defloruit,
  et 25th Octobris, A. D. 1813, ex horto vite
           algida maiìu lethi horrifici,
                 extirpatus fuit. 
vi
    Et funebris cupressus, in ejus loco, pandit
 suos ramos lugubres atque umbrosos, sub quibus
       roscida rosa pura, frigida, et pallida
            quasi Desperanti consita,
       circumfundit ejus nitorem solitarium.
Animam, uxore filium enixura deplorante, efflavit;
 et in agro Canti» (anglice Kent,) Mari» regionis
       ad orientem spectante, sepultus est.
          Bonis et dignis mortem ejus
         "Qui primus  virtutis honos est"
            semper deplorandum; et
  lachrymse Scienti» Medica? oculos prsesringent,
    "In freta dum fluvii current, dum montibus umbrse
    Lustrabunt convexa, polus dum sidera pascet." 
JOHANNI B. DAVIDGE, A. M M. D.
 ARTIS INCIDENDI IN ACADEMIA TERRAI MARIANA
                    Quam,
Medicis J. Cooke. et J. Shaw, simul adjuvantibus,
        fundavit, professori spectatissimo,
           hocce opusculum, non quod
   eruditioni suo multiplici, ingenii acumini, aut
                  judicio acri,
               quse "»|<««7rxs" sunt,
             possit arridere; sed ut,
  de ejus morum decore, et elegantia, et dignitate
    sermonisque suavitate, animique benignitate
     qui sibi omnes ingenuos semper obstringit,
 prsesertìmque strenue efficace in omnes artium bo-
      narum cultores benevolentia, et magnis
  benefactis in eum, prseceptore et amico suo dig-
      nissimo carissimoque orbatum, collatis
              mentem expromeret;
atque mirse et pene divinse sagacitatis solertiseque,
     quibus potentissimos pervicacissimosque
         morbos vexilla submittere cogit,
           admirationem exprimeret:
              Sacrare multum voluit
                     addictus alumnus
                               AUCTOR. 
 
PR^ILEGENDA.
   SITNE apud quenquam dubitatum, quin maxima dili-
gentia in animo exquirendo,  opera curseque pone re tur?
Estne aliquid, per Deos, quod naturam excelsi animi tam
strictim  attingit,  quam animi studium? Estne quinetiam
aliquid  bumana? perfeetionem majorem quod potest im-
pertire natura? eamque tam exaltare, quam ex fonte exis-
tendiipso haurire? O Dii immortales! si ita contingeret ut
mihi, ex hoc fonte, pieno ore, bibendi facultatem daretis, li-
bere et andacter cantarem "Sublimi feriam sidera vertice."
   Studia metaphysica cogitato  miram accurationem et
concinnitatem  tribuunt, quse animant roborantque actum
Mens haud unquam, bis studiis, est dubia, sed ejus deter-
minationi  confidit sine eunctatione;  quia,  metaphysica
vera, ut  probe asseruit  optimus Reid, sunt necessaria.
Et haud ullum latet, quòd multum refert  nostra, non so-
lum prccsenti, sed in futuro, semper agere piena fide; nam
COmmonefacti  SUmUS, "t'xayor è» tw ih'u noi zsXygoQoptiaSw. Ot$x xj
•jriittKTitMi i» Kvgiv 'lijcrà, òri oiàév xonó* Sì ètxvra ti (A.-Ò tu Xoyi^o^w»« ti xo«óv
timi, ìvluv? miri*." Enirr. nAYA. nPO£ pom.  Quapropter, philo-
sophus, hoc studio, (quod momenti est maximi)

               "Metus omnes et inexorabile fatum
      Subjecit pedibus, strepitumque Acharontis avari."

   Atque. Hume philosophus sagax, de animo  disserens,
inquit,   "This is the centre and capital of  the sciences, 
X
 which being once masters of, we may extend our conquests
 evory  where."  Nunc, late patet, nihil esse optabilius sa-
 pientià:  nihil  prasstantius: nihil homini inelius:  nihil
 homine dignius:  idcirco libenter fatebitur, laborem,  ut
 bene perspectse et intellectse sint animi facultates, impro-
 bum nos adhibere oportet.
   Hoc menti infixo, fert animus hujus academise legibus
 aitemperaturum,  quibus  sancitur, unicuique sibi  gradum
 artisque  medicee   honores  afflanti,  inaugurale specimen
 quoddamin apricum proferendum esse, de voluntatis actione
 disserere. Ex variis animi facultatibus, nulla valet tanti,
 quanti voluntas.  Habeo me bene persuasum, philosophise
 limites propria}  hand  transiliundos  in  appellando eam
 harum omnium principium motus. Quapropter suis opera-
 tionibus, me judice, maxima impenderetur attentio; et in
 iis tractandis mibi propositum erit  arguere voluntatem
 necessarie omnibus temporibus agi nan agere.
  Nonnulli forsitan mihi vertant ludibrio, et dieant, quòd
 insano me juvat indulgere labori; sed "noluerim  credere
 (ut inquit Gregorius) naturam tam arcto limite ingenium
human uni compescuisse,  ut  ad has quoque regiones viam
 sibi nunquam  patefaciat."  Est mihi  persuasissimum,
quòd multi auricomos fructus deeerpserunt ex arbore opa-
ca,  quibus potuère in vallibus metaphysicorum obscuris
operta subire.   Et nobis dixit Sibylla,

              "Primo avulso, non deficit alter
          Aureus; et simili frondescit virga metallo."

  Veruni enimvero, nemini latet me traetaturum
  "Periculi^ge plenum opus alese."   Quum ad inusitatas
vias hujus scopulosse  difficilisquc plagse rerum  natura;
indagandus, meam operam  dederim,  mihi bene innotuit.
 incessurum, 
xi
                          "per ignes
               Suppositos cineri doloso."

   Lampas enim Minerva; ex umbra cava alarum preju-
 dicii eoracini nigrarum adhuc dilucida parum emicuìt.
 Quinetiam pftlrisque sententia insedit, ae fama quidem in-
 crebuit, lucem e luminariis splendentibus Edwards, Hart-
 ley, Hume, Priestly, Kaimes, Crombie,  Cooper, emican-
 tem tenebras qua;  rigioni huic incubuerunt nondum  ar-
 cere  potuisse.  Idcirco,   si res haud aliter  se  habet,
 necesse erit viam  in tenebris,  ex magna parte,  digitis
 praetentare.  Filio enervi Hebes,  haud  dissimulandum
 est, hoc  opus,  hunc laborem,  esse.   Necnon  vereor,
 siqua ad numen  pertinent  lustrare nos  quidem oportuerit,
 ne affirmemus aliquid temere de  natura Deorum.  Quod
 omen Jupiter omnipotens  avertati
   Difficultatibus, autem,  hujus  incepti immorari, nobis
 adipiscendi multum commodi potestatem  haud dabit; fas
 est igitur eas silentio preterire.
   Sit  mihi  vitio,  quòd  non usus sum verbis sermoni
 proprioribus; quòd  interdum  videorin sublime ferri quasi
 in Peegason alatum ad montem  Parnassum, dum oportet
 me gradi lento metatoque  passu perinde atque philosopbus
 adambulavit  promontorium Sunii inter silvas Platonicas
 ad sobrium qucerendum verum.
   Intexui, profectò» huic opusculo formas loquendi poeti-
 cas, et plurimas  partes  ex aliis scriptoribus prolatas,
 ut incompta; pagella; jubar aurea;  latinitatis irradient,
 et "ore rotundo" legantur.
   Mihi in animo est liane disceptationem incepturo, facere
 mentionem, me curam habuisse poeta; Consilio,
   "Ludere qui nescit campcstribus abstinet armis
   Ne spissa; risum tollant impune corona;."   Hoc duxit
in meipsum inquirere, et  oculum facultatibus ntois adji- 
xii
cere;  proinde nunc temporis, viribus rite perpensis, haud
nescius sum
             "quid ferre recusent
  Quid valeant numeri."   Quocirca parum  abfuit quin
impulsus essem pauca blanda et  mollia dicere ut virgam
critici ab iis averterem, sed mihi, qua; inter omnes Con-
stant, in mentem venerunt, scilicet, quòd oculi bubonum
caligant multa  luce, et aquila nusquam capit  muscas. 
DISQUISITIO,  &c.
                  PARS PRIMA.

  Hominis htotoria moralis pariter ae physica manifestai

       VOLUNTATEM NON AGERE, SED AGI.


         AaipAw'ty f*i» (tot ri A/»)» x*M,yiZf» Sv/au"
         Ov yif r/f (*' iivif *i9m àvng *i<Si Vfoiei^/iu
         Moìgau> S'urim <fmf*,i zjctpvfptM) (/j./mv»i à»^m,
         Ov xaxo», «Se (md taÙKov, firn» TomgwTx yémìcn.
                                          IAIAA. Z.

  INITO, proprio Marte, Veneris prselio, jaculisque exitu
felici immissis, uterus est deditus, homini, cum solertis
natura; mysticis modis et arcanis "quorum nox conscia
sola est," irrepserit, occupataanàs.   Aliquot dehinc die-
bus circiter viginti exactis, è tenebris, uteri fundo inhse-
rens, primo erumpit, tanquam pianta qua; ex molli terra;
foventis sinu caput tenerum effert; atque agens ejus vasa
in funis formam  coacta, prout radices, in solutam mem-
branam deciduam, imbibit per ea cavis bono nutrimento
plenis inhiantia,  laticem qui  aptissimus est ad corpus
angendum.  Haud multo post, hic valdè exiguus  homo,
(sed demum vix, aut ne vix quidem licet nunc ita vocari,)
turgescit, ejus moles rudis et indigesta solvitur, varia; par-
tes se ordine pulcherrimo disponunt;  tunc pullulant mem-
bra, efflorescunt labia, et eximia; singularisque  human? 
14
forma; «qualitas incipit evolvi.   Hoc statu, priùsquam e
latebris suis prorepit, a plantis,  quantum nobis constat,
haud multum differì.
   Postquam novem menses compleverìt, in lucem prodit.
Tunc temporis,  sensus aperiuntur, animus elucescit, et
insignis oris venustas renidescit.  Eodem tempore, servi-
endum est necessitati  multorum  gravis operis munerum,
scilicet, vitalium, naturalium, et animalium fungendorum
quorum omnia sunt maxime complicata, et  peritissimi
solertisque philosophi aciem fugiunt.   In <*uras  proditus,
extemplò  respiratione accuratissime  fungitur,  et paulo
post, allectante natura, copiosa ubera blanda; matris et fo-
ventis rite et piene ducit, ac pretiosissimas dapes demer-
get in alvumj quibus  functionibus fere  innumeri inservi-
unt musculi, certa vi, et ordine, et tempore, utendi. Sed
eorum modus operandi, aut ratio qua agunt, philosophis
maxima scientia imbutos et perspicaciores multa experien-
tia factos, omnino latet;  exinde sequitur, naturam agere,
aut hominem, hoc statu, sine ejus arbitrio, dirigi meehani-
cis (quod  verbum philosophis multum arridet) principiis.
Ubi ad atatem maturiorem progreditur, varia; corporis par-
tes pleniùs evolvuntur, et alia actionis principia, scilicet,
animalia,  ut vocantur, quibus in  servitudinem csecarum
cupidinum pellicitur,  oriuntur. In hsec carptim  perstrin-
gendo, sat erit memorare, quòd, ex tempore quo vitam in
utero degere desistit, donec  ratio dilucescat, discrimen
maxime tenue eum inter et belluas interest.
   Provectiore «tate,  ut  gaudi uni e allestissi munì  deliba,
ret, et consentaneam ejus  excellentise  ageret vitam, alma;
providentià natura; ratio oritur splendida, et menti èffulget. cl.
Omnia statim illustrantur, videt ultra tenebricosum in-
stinetuum  orbem,  et  prospicit longè  bonum futurum.
Hsec natura; consummatio eum superbia inflat.   Tumet;
et honores ambiens, noYis rebus  studet; sibi  libertatcm 
15
limitibus non  circumscriptam  assumit;  summi Numinis
jugum sua; cervici exeutit, et pedibus majestatem obterit;
ac denique

           "Coelum ipsum petit is stultitia: neque
           Per ejus patitur scelus
           Iracunda Jovem ponere fulmina."

   Sed homini rerum studioso est  bene perspicuum, nihil
ineptius vel absurdius esse, quam res a  natura copulatas
divellere; "qui fons (iuquit Cicero) est  fraudlum,  male-
ficiorum,  scelerum  omnium:"  et  gravi contemplatione
probe edocto sicut experientia  Vulcanus, est  semper in
ore,
           "Eiirif yag x. ìQiXytTiv 'OXì'/xw/©- xstpvmrvi^,
           'E| sìsur svtpeXij-xr ó yxg notò (péprxrós l«v."
   II. Nobis nunc latissimè patet, hominem primis setatis
gradibus priùsquam ei  ratio constiterit, meram esse  ma-
chinam, omnibus ejus actionibus necessario ex conditione
precedente orientibus.   Sed propè est, ut actuosse poten-
ti» tantum evidentise,  hoc tempore,  quantum postquam
rationem assequutus  fuerit,  eluceat; atque edocti sumus
sagacissimo et optimo  Reid, actuosam  potentìam nulla
re nisi  voluntate posse consistere; idcirco, omnes  ejus
actiones mechaniese voluntate nituntur.  Exinde oritur,
quandoquidem voluntas  tam diu  viribus adventitiis se ha-
bet offirmatam, eam, antequam ratio apparet, in actionem
lege per  naturam  sancita  et conditionibus  existentibus
exercita, semper esse ducendam.  Atque rationem irri-
dere foretne,  dieere  liane  legem  nunquam esse rescis-
sali!? minime, certo.  Potestne, enim, quisquam, depromp- 
16
tis veris et minime dubiis factis, probare leges funetionis
unius,  alia stabilita, abrogatas esse?  Minime, nec ne
sit controversia verendum, respondeo.
  Ea foret mutatio  major ulla metamorphosi qua lascivit
Ovidius.
  Quantum autem ad me, concipere quidem non opis est
mese, quomodo  lux rationis qua;  mentem illuminat, hoc
voluntatis attributum  (vel  Ics, ut  supra nuncupatur)
semel luscis quidem  tam aspectabile, potest expungere;
modum vero quo efficere hoc effectum videtur, facile in-
telligo.   Ad GBtatem, scilicet, rationalem  provecti, com-
petit nobis potestas  actionum animi perpendendarum, et
certiores facti  conscientià,  (cujum est solum eas expo-
nere, omnibus  earum  causis prorsus prcetermissis,) mo-
tum  quibusdam,  quodam tempore, facultatibus inesse,
cogimur, eadem lege qua vocem Indi tribuére folio quod
superscriptum Smith, in carcerem rege  Opechankenow
conjectus, suis  commilitibus misit, concludere, animum
in operationibus  viribus suis  solis inniti; scilicet, quia
ritu  natura; omnem  effectum cuidam  causa; semper  re-
ferimus, ac prout discreta nulla rei de qua nunc  agi tur
eausa ante oculos versatili*, inducimur cum causam tum
effectum ipsi qua; agit facilitati  referre.
  At si physiologi qui fere  sunt  haud crassa Minerva,
alluni casum  longa  experientià  compertum habeant, quo
meam sententiam convellane tamen oportet nos in men-
tem revocare, quod in argumentum valet solum compara-
tone remotissima.  Sed nobis sunt in conspectu plurima
facta qua; demonstrant, hanc voluntatis legera, per quam
voluntas  statibus exercenda prcesentibus, non unquam
esse  rescissam.
  An expedit, ut meminerim mirabundi  effectus nitrosi
oxydigasV Omnibus innotuit,quod, inpulmonesreceptum,
mirabilia statim in  medium affert.  Ipsi  amici,  absque 
17
 Spirito,  exultantes lasciviunt exiliuntque,  sicut haedus
 insultans. Imo hi gravissimi Tremuli ac permodesti non
 solùm gestiunt, sed quidem  saltant, ac miserabile die tu!
 sanguineam volventes aciem, efferi per medios ruunt un-
 guibus ora fsedantes et pectora pugnis.
   Nunc est verum, totum tempus, esse compotes mentis,
 tametsi non sui,  et objurgationem pudoris sentire; sed
 calens sensus vehitur prora, fatumque ad gubernaculum
 sedet.
   Narrabo, hoc loco, aliuffi, quod memoria teneo, factum
 firma auctoritate  comprobatum.   Praefectus et ejus mili-
 tes,  exercitationibus  expletis, domum proficiscebantur,
 quum occurrerunt homini naso pene susquipedali.  Quo
 viso, torpor gravis alligavit militum artus, et eorum pe-
 des  modo tam veloces  hseseruut quasi pigris radicibus.
 Praefectus impatiens irse torvo respexit vultu exprobratu-
 rus, atqui nasum  sentit mirabilem. Obstupuit visu, stetit
 immobilis, et "vox faucibus haesit."   Brevi, post,  tempo-
 re, homo traxit suum nasum e conspectu, et agmen ern
 bescens propter inconstantiam iter iteraverunt.
   Visus hujus nasi compressit agminis gressum simili tei
 ac lacertus Coclitis stetit exercitum  Porsennse.  Necne,
 igitur, eadem conneetio morales causas inter et effectus,
 qua; in  physicis, obtinet?
   Hsec exempla sufficiant stabilire argumentum, volun-
 tatem interdum  conditionibus existentibus in actionem
 ductam esse.   Porrò, omnes consentiunt, vehementiores
 prsecordiorum perturbationes necessarie voluntatem pro-
 pellere, aut hominem invite huc et illuc rapere.   Si igi-
 tur nexus inter voluntatis actioncs et incitamenta  invali
 diora, haud perspicibilis  est, nonne concludendum, sinvi
lem  esse, quoad genus, ei qui obtinet eas inter et valen-
 tiora?  Mola qua;  magno decursu aquarum et aspectabili
                C 
1S
versatur, haud plus necessarie sic se habet quam ea quje
auris tenuibus oculum fugientibus, circumagitur.
   Sic liquet, nos  physica hominis {ustoria esse monitot
et pene coactos credere, eandem raanum, qua; nos  per
instinctus  labirinthum  perduxit, annulo  Gygis induto,
adhuc benigne dirigere.
   III.  Statu hominis, ante quam fit moralis,  rite per-
 penso, colligeremus, a priori, voluntatem, postquam setas
 qua decet suopte ingenio agere pervenerit, se adhuc habere
 statutam,  necessaria  conditiones antecedentes inter et
 ejus aetiones convenientià qua baec tam arctè illis annee-
 titur, quam sua; causa; ullus, in re physica,  effeetus.  Et
 nihil abest, ut nos habeamus in hac conclusione confirma-
 tos quin historise hominis morali oculum adjicere.
   Areopagit»  Athenis, maximi  Roma;  pontifices,  et
 utilissimi,  dignissimi,   haudque nimium laudati Christi
 imitatores  ubique gentium, una eum variis institutis  saluti
 ac  fortunis civium prospicientibus, satis  superque  com-
 probant, disciplinam  in moribus  formandis magni esse
 momenti.
   Isthcec cum ita sint, dubitabitne quiaquam, voluntatem
 impulsui oxemplorum  et prseceptorum per  necessitatem
 succumbere?  Argumenta si  postularet—sed nescio quis
 ratiocinandi modus convincat eum qui "in  mari a quam
 quserit."
  In phsenominis naturalibus prompte et universe conces-
 simi est, quòd necessarius  effectum inter et causam in-
terceda nexiis propterea quod causa aliata semper oritur, 
19
 et  sublata  tollitur effectus.  Phoenomina etiam huic re-
 gulae «piadrant morali a.
   Effectus  disciplinarum  in  eos quibus  aliata; fuerunt
 jamjam animadversi  sunt, et  quod etiam tolluntur disci-
 plinis sublatis, aut non adhibitis nunquam oriuntur, per-
 peram  negare erit  quisquam?  Qut fit,  ut hodiernum
 servitium tyranno ibi loci ubi Leonidas procubuit, explicat
 frontem?   Ratio in aprico est: Sparta non demigravit ex-
 proprio cselo sed mùtavit eam politiam qua; peperit amo-
 rem patri», libertatis, laudumque, et concitavit hominem
 indiguabundis  conatum quant illuni e unque ad suum jus
 infringendum oculis  permetiri, et huic caperata fronte
 occurrere.  Atque mores  Atheniensium, dignitate Areo-
 pagitarum  Perieli obseurata, nonne deformes sunt facti
 et  pravi?   Maxime; ut colligamus  ex hac prolatione e
 pereleganti "Voyage d'Anacharsis"  eruditissimi Barthe-
 lemei "et comme s'il  eu conjurè la ruine des mceurs, pour
 aceelerer celle  de la constitution, il reduisit l'Areopage
 au  silence, en le depouillant  de presque tous ses  privi-
 leges." Et quam diù cogeremur deserta Columbia; ad oc-
 cidentem  spectantia  priùs  scrutari,  aut tuguria populo-
 rum, vulgo Hottentots dictorum, qui  faedi, et fatui, et
 belluini sunt, rimari, quam deprehenderemus mores pu-
 ros Areopagi, aut adhuc  puriores, et probriores, integ-
 rioresque Montis Sinai!
  His attente consideratis,  sententia, quòd eadem connec-
 tio  morales causas inter et effectus, qua; in physicis, ob-
 tinet, mihi multum arridet.  Et quidem,  quomodo, nisi
fallacia quam supra exposui, homines actionum aequabili-
tatem humanarum possunt aspicere, et huic opinioni dicto
citiùs haud  assentire, prorsus ignoro.
  Inflexibilìs Demosthenes, etsi prsedicavit se non omni-
bus Macedonia;  gazis corruptelarum illecebris  irretien- 
20
dum, tamen uno Harpali pocillo sequè facile pellectus fuit,
ac venere, et caenis, et plumis Sardanapalus luxuriosus.
  Reverendus  admodum Dodd,  infandum  dictu!  caput
suum prò nummi pauxillo periculis obtulit.  Etsi ab ine-
unte setate praeceptis Christi se imbuerat, et almam ejus
doctrinam diù praedicaverat, tamen auri fame in scelus
pellectus fuit, quod collum ejus laqueum infame inseruit,

             "Quid non mortalia pectora cogis
             Auri sacra farnesi "

  Atque  Cyrus Maximus,  tametsi  divinitùs  opitulàtus,
Ecbatanis succubuit, (paternis conciliis et  suo commodo
eontravenientibus,) eximiae Cassandanse pulchritudini, et
malesanae similis  Didoni cceco fuit carptus igne, curisque
gravibus languuit.
  Ex his exemplis  apparet, quamvis obnitantur inexora-
bilis humanitas, religio Christi plurimùm valens, potens
que  Numen Divinum, (reverentia dicatur!) eosdem vel
similes effectus, in moribus pariter ac physicis, ab iisdem
vel  similibus causis semper oriri: feliciter  ergo et pro-
prie valdè  Euripides,  il le  sublimis natura;  interpres.
plenus numine, dixit "V» irtirpufun &ayi«." 
PARS SECUNDA.
CONFIRMATIO,
            Te semper anteit sseva necessitas
            Clavos trabales et cuneos manu
            Gestans ahena; nec severus
            Uncus abest, liquidumque plumbun.
                               Od. xxxv. lib. 1. Horat.

   ORBEM exiluisse de chao Numinis nutu, ut mandata
divina; felicitatis exequyrcntur, nulli, nisi piane nil sapit,
dubitandi facultas est.
  Nonne liceat igitur autumare, mundum Creatoris  mo-
rales animi affectiones depicturum esse? Siquidem propo-
situm est, ut felicitati Numinis inservicst, proeul dubio,
serumnis scateret,  et undique profunderet miseriam,  si
Numen sit malevolum; et e contrario, si benevolum, mun-
dus uniuscujusque cor quamplurimùm lsetificaret animan-
tibus radiis voluptatum et oblectationis.
  His concessis, ad conclusionem nostrum Deum maxime
esse benevolum statim pertrahimur:  quamvis enira obser-
vationes  Plinii morosas et  experientiam infelicis Abys-
sinia; principis trestem in memoria habemus, nihilomìnus
aequus natura; intuitus arguet quod vita plus mellis quam
aloes  habet.  Si postulanda  sunt  argumenta, sat  erit
memorare, opinionem, vitam plus voluptatis quam dolo-
ris  habere, universum mundum opplevise: adeo ut  Voi 
22
 taire, impius ille Gallus, fìnem ejus carminum uni Deum
 neganti (metu loquendum!) imposuit, dicendo
 "Après  tout  c'est  un  monde passable;" atque  utpote
 opinio fit e sensu quem  percipit unusquisque,  sequitur
 plures beatos quam miseros esse.
   Nunc nobis interdicit ratio, ut arbitraremur essentiam
 benevolentem naturam sentientem ita conficturam, ut ex
 oculis formatoris  unquam abiret et inde amitteret  per-
 sapientes ejus monstratrones quibus opus est omnibus. Et
 porrò cum animis recursat, Deo bene cognitas esse  ulti-
 mam rerum structuram,  et  earum naturam interiorem
 quibus nituntur attributa varia vel leges per quas eveni-
 unt  omnia qua;  accidunt, concludendum est, Deum  om-
 nes  presentire eventus,  aut  (si  verba Homeri  mutuari
 liceat,) 'Sj5ij- rx r ìivrx, rx t' ìaaóixtvx, irpò r Jó»T«."
   Inire conamen  ratiocinando praescientiam divinam  sta-
 bilire, supervacaneum est, quandoquidem limpida flumina
 scatentia ex fonte divina; scientteexundàrunt in orbem.
   Omnibus, prò certo  nunc habeo, hsec legentibus  erit
 notissimum, praescientiam fortuitu nequaquam consistere,
 aut,  (quantum nobis  inter quod potest fieri et nequit
 fieri, dijudicandi facultas  competit,) nihil,  nisi omnes
 eventus prsecedentibus trabali davo sunt affixi, posse prse-
 nosci. Quapropter necesse  est  ut voluntatis actiones,
siquidem  Deo  sunt praevidendsc,  incitamentìs  liquido
plumbo conglutinarentur.   Hinc ritè inferendum, volun-
 tatem non agere,  sed agi; "scquimur, enim, (quemadmo-
dum  bonus  et  sapientissimus  Cicero fermissime dixit,)
probabiliora; nec ultra quod verisimile occurrit progredì
possumus."
   Hsec doctrina quamplurimum quoque munitur docto et
optimo Reid dicenti "power to produce any effect implics
power not  to  produce it.  We  can conceive no way in
which power may be determined to one  of these rather 
23
than the other, in a being that has no vili."   Hjcc sen-
tentia, proeul dubio, Doetorìs mentem evaserat quum dis-
seruit tam religiose ut opinatus est, de libertate,  utpote
luculent^r apparet, potentiam, ea conditione, nullo modo
quidem opinabili, existere posse.   Quia, si  nulla  absque
voluntate potentia exerceatur, aetui voluntatis, ut  in
actionem se daret, opus  erit voluntate, et ei vicissim alia
ad infinitum, omnino facultatis experti testudinis dorsi un-
quam tangendi; nam voluntas est  potentia animo inhserens
et hsec  potentia interdum haud exercetur,  ut  in  somno,
et potentia non exercita non existit, ergo voluntas non
semper existit, utque id quod non est,  non potest agere,
necesse est ut alia adventitia voluntas daret  actionem
nostrse  propria; voluntati antequam exerceamur poten-
tiam; quod consectarium asciam  communi hominum sen-
sui impingeret.   Ex quo conficitur volunt^tas nullam in
se habet potentiam.
   Argumentum aliud momenti haud minimi hic se pro-
fert considerandum;  nihil ferunt in nostra potfeqtestate
esse, nisi quod nititur voluntate; voluntas niti se ipso haud
potest; ergo voluntas penes nos non est, se imperio nostro
subducit, aut  aliis verbis, haud  possumus eam statuere.
   Usque ad finem eundem spectant sequentia.   In omni-
bus instinctus operationibus, confitendum est, necessario
agunt animalia, atque hse piane denotant actuosse nisum
potentise in animali.  Nulla (inquit Reid) quoquo modo,
potest exerceri potentia,  nisi dederit  nisum voluntas;
aliquis  intellectus aetui voluntatis  singulo  exigendus,
propterea quod necesse est ut consilium in oculis habere-
mus, in quo absolvendo   est exercenda  conceptio, quam
anteit semper, aut cui, omni casu, consociatur, judicium;
et actionfe quibus hoc inservit ritè vocantur rationales;
ergo omnes animalium actus sunt rationales.  Nunc  quo- 
21
niam nihil differentiee, quod ad  genus, inter actiones in-
terest, et earum multis, ex confesso, necessaria est origo,
eonficiendum, omnes necessarias esse.
  Hsbc hypothesis, voluntati esse vires sui ipsius determi-
nandi, in se habet contradictionem; quippè faetà actione
aliqua, assumendum est, res circumstantes ad occasionem
dandam proprias esse, sed, utpote statuendi libertas sig-
nificat, quòd, ìisdem conditionibus, alia ortum habuisset
actio dispar, cui etiam necesse est ut res convenirent cir-
cumstantes, et primis  ergo dispares, asseveramus, conti-
nenti spiritu, easdem fuisse et non fuisse  proprias condì
tiones.
  Hsec etiam hypothesis aniles fert secum ineptias; ad-
mittit enim, duos  eventus dissimiles ex  pari conditione
posse oriri, quod corruere facit praeceptum in philosophià
diù fundatum, scilicet, eandum  causam  eundem semper
praestare effectum*  Imo asserit id quod nequit ullo  modo
fieri, scillicet, ut sit effectus causa sine ulla;  hoc datum
irrisui esset omnibus Deum existere probantibus.
  Jam credo, si ulterius progrediar, erit verendum, ne
mihi vitio aliqui  vertant, ut in animo esset  lucem soli
apponere.   Quapropter argumenta  alia  perpauca huic
parti imponent coronidem.
  Nihil agere potest sine movendo, anima;  agunt, ergo
movent; movere est  situm  mutare,  in quo  absolvendo,
situs est  priùs  tenendus; et  situm  habere,  est spatium
supplere,  cui  nihil nisi extensio solida competit;  atque
ex solida extensione constat corpus; ergo anima est corpus.
Nunc nullus fieri potest actus  sine mutatione, nulla fit
mutatio sine motione, nulla motio sine impulsione, impui
sio  nulla nisi duo inter corpora; ergo nulla unico corperi
est unquam potestas agendi.  Jam percognitum est, quòd
voluntas  est facultas anima; ad agendum; atque  anima 
25
est corpus; et unum corpus non potest agere: ergo volun-
tas per se nullam habet potentiam* agendi.
   Extremò, nihil evidentiae possidemus  animam afficere
materiam.    Haud nescius sum,  permultos  antumàsse
quòd motus  voluntarius  competit probare; sed nequit.
Quia, bene cognitum est, imam animi facultatem (quan-
tum ad operationem  speetat) haud raro augescere, alia
imminuta; dum, g. v.  vires  acquirit judicium, oegratat
conceptio, et imaginatio perit. Undè nihil inest jacturae
unius  facultatis  quod  injuriam  alia; potest  inferre; et
nulla facultas afficitur ab  ullo corporeo organo quam eo
cui aptiós congruit, quippè, si res  se aliter babuerunt, vi-
deremus  aut olfaceremus  minimo  digito;  ergo,  injuria
unius  organi nequit rectà afficere ullam aliam nisi eam
cui  proximè subservit.  Atqui est factum notissimum,
 quòd aeger molli habitu, propter nervum alligatum,  pe-
 riit, ex quo liquet, injuriam unius organi, scilicet, tactus,
 aboluisse omnes animi facultates. Qui fit igitur?  Injuria
 facultatis  percipiendi orta mutilato corporeo organo  suo
 consentaneo, non potest imminuere aliam; et  affectus
 organi nequit rectà afficere  alias animi facultates; ergo
 sunt affecta; per organa corporea; hinc inferendum, omni
 mentis /acuitati esse corporeum organum  consentaneum.
   Nunc nobis non licetreri, aliquid quod non implicat con-
 scientiam, animo esse praesens.  Et  in ageustià, surditate,
 caligine, ansesthesia, atque anosmia, nequaquam sumus
 conscii actionum  harum  animi facultatum qua; sensibus
 quinque respondent; ex  inde confìcimur, eas revera non
 agere.  Quòd si non agunt, suac operationes statu cerebri
 nituntur, quippè  nos latet ulla causa obstandi nisi cerebri

   * Locke consueto ingenio, probavit incongruens esse voluntati
 potentiam ascribere; sed feci ut obedirem mori
    " Quem penes arbitrium est et jus et norma loquendi"  ut ait
 Quint.
              D 
26
status.   Eaque est connectio, quòd necesse est ut effec-
tus  organi  semper  anteiret mentis operationem, etenim
utcunque perspicax sit hominis sensus, si imago rei obla-
tse non  impingit retina;,  non sentit.  Alii sensus  legi
obtemperant simili.   Videtur igitur,  quòd  omnes quin-
que sensus priùs exigunt variationem in corporeo organo
qua in facultas  animi congruens agat.  Quinetiam sicut
aliae facultates (quantum nobis constat) quinque sensibus
hauddifferuntin quod speetat ad cerebrum, tuto asserimus
actionem organi semper antecedere actionem mentis.  Ergo
doctrina  veteris scholae est veruna, nempe, ''nihil in intel-
lectu est, quod non prius fuit in sensu."   Jam omnes vo-
luntarii actus in Consilio habent aliquid ab animo absens,
et quod abest fit prsesens actione  solùni  organi corporei;
exindé oritur, actum voluntatis esse variationem in mente
succedentem congruenti variationi in aliqua parte cerebri.
Age nunc est principium in philosophia semper observan-
dum, causas rerum naturalium, non plurcs ad ni itti debere,
quam quse et verse sint, et earum phsenominis explicandis
sufficiant.   Et  jampridem  probavimus,  quod corporeus
affecfus singulo insérvit aetui voluntatis, atque percogni-
tum  est,  quód facto in aliqua parte assultu, fulguris eele-
ritate,  remotissima; ad arma confugiunt: quapropter vera
causa est cognita quse ad explicanda phsenomina sufficit.
Ita, quum Adamus et Eva carpserant et comederant fruc-
tus sapientiae, Eva, deducta "solutis Gratiis zonis," patuit
ei nudi magicis illecebris decoris,  et tantum egregio de-
cus enituit ore, ut Adamus dixit ei

             "Never did thy beauty since the day
         I saw thee first and wedded thee, adorn'd
         With ali perfections, so inflame my sense
         With ardour to enjoy thee; fairer now
         Than ever, bounty of this virtuous tree." 
27
 Hoc casu, Eva coram eo stetit, et in scnsu orta est vaii-
 atio, respondensque ei alia in mente qua; vocatur percep-
 tio, protinus succedit ei hic  effectus,

             "he forebore not  glance or toy
         Of  amorous intent, well understood
         Of Ève, whose eye darted contagious fire.
         Her hand he seized and to a shady bank,
         Thick overhead with verdant roof embower'd,
         He led her nothing loath; flowers were the couch.
         Pansies and violets, and asphodel,
         And hyacinth, earth's freshest softest lap.
         There they of love and love's disport
         Took largely, till dewy sleep
         Oppress'd them, weary with their amorous play."

 Atque pulcherrima et infelix  Eliza miseri post fata Si-
 chaei, pertaesum fuit thalami taedaeque, et ne cui se vincló
 voluit sociare jugali.  At pius ^Eneas quasi Apollo invi-
 sit, inflexitque sensus, adeo  ut confessa est
       "agnosco veter-isvertigia flamma!."   Gratus ignis
 absumpsit medullas, tacitumque vixit sub pectore vulnus.
 Paulo post,

         "Uritur infelix Dido, totaque vagatur
         Urbe  furens.  Qualis conjecta cerva sagitta,
         Quam proeul incautam nemora inter Cressia fixit
         Pastor agens telis, liquitque volatile ferrum
         Nescius;  illa fuga sylvas saltusque peragrat
         Dictseos;  hgeret lateri lethalis arundo."

 Ergo  regulis  philosophi»; minime convenit, ac  revera
 absurdum est, dicere voluntatem esse primum  mobile aut
 sine qua non vóluntarii motus.
   Quoniam  nos  latet ullum evidentia;  mentem afficere
 matcriam, ac  utpote nequaquam  necesse  est, negare id
esse possibile philosophià sancierctur.    Atqui ut aliqui-
bus philosophis elusis, facili  fide, vires sufficiam ad  due- 
2&
 tandum ignorantise pedicas et e servitù prejudicii atque
 erroris crumpcndum, probabo, paucis vcrbis, nequit ullo
 modo fieri.   Si possibile est ut anima afficiat materiam,
 faciendum est, hoc modo:  vel,  primo, anima sedens in
 glandulam  pinealem (aut ubilibet,)  arripit suoptè, quo
 libet circumstantium statu, quamvis rem;  vel, secundò,
 anima certa nervi conditione Gomitante, ab eo prospicit,
 et, nihilo ad obstandum valente, percipit rem. Amauro-
 sis manifestat haud faciendum primo modo; et oculi suf-
 fusio,  haud secundo.   At dicatur fortasse  quòd necesse
 est ut res oblata ad nervum astaret, quo facto, percipitur
 anima, nulla in  nervo variatione facta.  Hsec sententia
 convellitur, facto, animam dolens percepisse membrum,
 post quam  deletum  fuisset.  Si anima res percipit  per
 nervum, eo immutato,  sentit id (hoc casu) quod non est,
 ideo haud sentiendum, quo nihil absurdius est.
   Nemo  huic modo metiendi quod  potest  fieri objiciat,
 nam idem invaluit ex  orbe condito.   Quid fertur, haud
 possibile esse, ut porcus Indicus volaret?  Non quòd  de-
 monstratur  aequè perspicue  ac tres  angulos uniuscujus-
 que trianguli  uni angulo recto exsequare,  sed quia deficit
 alis.   Quid fertur, haud possibile esse, ut anima afficeret
 materiam? Quia deficit modis.
   Ergo, ut omnes motus oriuntur ex operatione  legum
 materia; inhscrentium, sunt necessarii.
   Nunc temporis mihi libet desistere in re non dubia uti
 testibus non necessariis.
   Doctrina, quod voluntas se habet suis viribus offirma-
 tam est prorsùs opinabilis, nulla argumenta in ejus testi-
 inonium prolatae fuerunt; quodlibet bonus Reid dixit redit
 solimi  ad contorta et aculeata sophismata;  et tentamen
 Gregorii docti est mcrum mathcmaticum somnum.
  Ex iis qua; dieta fuerunt, jam credo, Ciceroni  facile
assentietur, haud  temere profitenti "Fieri  omnia a Fato,
ratio cogit fateri." 
29
  Jam digrediendum dilapidatum delubrum Unitati morbi
consecratum, in cujus altaria tam multi pharisaici philo-
sophi cremàrunt  thurea dona et dapes, fuderuntque cra-
teres  olivi.   Docti sumus erudito artis ineidendi profes-
sori, nihil esse morbum quod naturale est, probavimus
omnia esse  naturalia;  ergo  nullus est morbus—minime,
haud  Unus. 
 
PARS  TERTIA.
COMMENDATIO.
     T/in fti/AQtrut; tu yàp /SovXn'ftxri ecvrov ti's £vSì$t«xs;
     Mtvoviye, è ce vS%»m, cv Ttg ti o ittTttirtxpivófavos ra ©|J-
     Mn fftt to zri.ctvp.ct tv zrhcio-uvrr TV ftt ìnùwxe- ùiruf
      H ovk t%tt i%ìt<rUi « Zt^XftiVi Tei" ztnXS, \k tS UVTtS (pVftifCUTec
          vtdiìjirxi, o jieè» «5 Tiftn» ctkìSoì, a li ùf MTtfcixt;.....FIATA.

   QUISNAM, viri morale», Caicus e eopiis vestris, hoc
prospecto, conclamat?

          "Quis globus, o cives, caligine volvitur atra?
          Ferte citi ferrum, date tela, scandite muros,
          Hostis adest, eja!"

   Solvite metum corde, amici, et se  exolvite curis; nul-
lus est, enim, infensans Rutulus muros vertros et castra
probe  munita oppugnaturus.   Sed  est  spiritus Calvani
studiosi orbis Christi defensoris, sueclamans  "Non enim
pari conditione creantur omnes;  sed  aliis vita seterna,
aliis damnatio seterna prseordinatur.  Itaque,  prout in al-
terutrum finem quisque conditus est, ita vel ad vitam, vel
ad mortem praedestinatum dicimus."
  Neque irse ignèscunt, nec ardet dolor duris in ossibus,
sed mihi  perplacet late fines  vestros custode tueri; atque
mirum est mihi votum  tuis  aspirare  fortunis.  Vestram
ad  salutem iucumbens exopto fucere voluntatem leges 
32
incitamentorum, sine pacto, agnoscerc, ex iis enim mo-
ralis componitur reipublicse constitutio,quàobtrita, totum
imperium est diruiturum.
   Actum fieri bonum aut malum, id est, moralem, secun-
dum ex quo oritur  incitamentum, est verum a principe
philosopborum dicente "hoc  ipsum ita justum  est quod
rectè fit, si voluntarium,"  manifestatum, divinàque com-
drobatum evidentia, et universe cognitum.  Ex his con-
ficiendum, quòd si voluntas non incitamentìs succumbit,
quo mini'is ejus statuta, quovis in modo, qui ad  honesta-
tem  vel  turpitudinem speetat,  consideranda;  et ergo
res moralis mera est chimaera.
  Porrò, si voluntati ad libitum incitamenta sint subterfu-
gienda, moralis flocci  valeret  omnis disciplina;  omnibus
enim malis radicitùs evulsis propensionibus, et libera af-
fectionum piarum, et  incitamentorum virtuosorum auc-
toritate funditùs in  pectore  stabilita, se ipsam determi-
nans voluntas, qua niti morum ratio dicitur, ejusdem ut
antea natura;  est  compos.   Ejus statuta auctoritatem
incitamentorum  existentium aversantur.  Omnem intel-
lectus   sententiam,  et vehementissimas  praecordiorum
perturbationes prorsùs ludificatur.   Statu animi mutato
nullus exoritur effectus in dominatione ejus exlegi. Pro-
pendet ad vitium aut virtutem prout  sibi libeat.  Rerum
fastigii  potitur,  et ejus determinationes sunt arbitraria;,
et antequam determinato imperio cuidam fuerint sub-
jectae, erint  omninò fortuitse.
   An igitur nobismet ipsis, superbia nostra, arrogabimus
libertatem in statuendo, atque eó inde alma prseeepta et
oblectantia Christi proculcabimus?   Propositum execra-
bile!  Proseribamus  merum cogitatum.
  Praetermittam, hoc loco, impietatem quam opinio volun-
tati potentiam ascribens in  se continet; quippè me habeo
probe persuasimi, oculos aversaremini fastidio  ac indig- 
ss
natione, si memorarem quòd ea signifieat Deum, horribile
dictu!  insanire.  Baculum commodat, diminuere caput.
Quum enim cognoscimus Deum  perpetuò inoliri  ad nos
in semitam rectam ducendos, et, eodem tempore, eertiores
sumus facti,  faci,  qua suppeditatur, nihil  lucis inesse
prselucere ancipitibus gk-adibus nostris ad  semitam,  aut
aliis verbis, ejus omnia nihili esse conamina, nonne revo-
camus in  mentem

                    "Danai genus
        Infame, damnatusque longi
         Sisyphus iEolides laboris;"  nonne audimus
                           "notas
         Virginum psenas, et innane lymphee
         Dolium fundo periuntis imo;" nonne videmus Sisyphum
                   "nixantem trudere monte
        Saxum quod tamen a summo jam vertice rursum
         Volvitur?

   Potiùs igitur dicamus, Fatum ahena mantt voluntatem
tenere; quod nos reddet immunes contradictionibus, et in-
eptiis, et denique quod pluris est, sacrilegiis.
   Negando voluntatem  se suis viribus habere statutam
nihil ampliùs nobis objici  potest, quàm reddere Deo quod
est Dei,  hoc est, omnem potentiam.   Sed  mihi videtur,
nos non propter id vituperationem subeundos, in quantum
eo ex concesso, oritur humilitas virtutum splendidissima;
etenim nobis bene constat, quòd arbitrio omnipotenti so-
lum nitetur, necne nos oportebit prout Vulcanus, dicere

           litrpti zrolùf Tiìxyuv^ «tirò /SjjA» SwwWimo'
           n«tv ì'npxp (ptpouviv, tefex o'itkti iteti alitili
           Kairiritro* ir A»um' ixjy<&> otri S-vftìv ì»?!»'
           "Etix (li Ei'tntf  àvSgej *0«g no/tfauflu ztwttfìxP
E 
34
  Necessitatis doctrina nos Deo penitus obstringit, et in
eum pietati facit assuetos, docendo ante oculos omnibus
locis versari, et eum esse qui (si verbis poeta; liceat uti,)

       "Warms in the sun, refreshes in the breeze,
       Glows in the stars, and blossoms in the trees,
       Lives through ali life, extends through ali extent,
       Spreads undivided, operates unspent,
       Breathes in our soul, informs our mortai part,
       As full as perfect, in a hair as heart.

  Utpote hinc nos credere  docemur, Deum nusquam non
esse prsesentem, omnibus locis et temporibus occurrit;
adeo ut ei facti sumus (si liceat mihi  sic dicere) similes,
toti absorpti in contemplando attributa ejus gloriosissima.
Insuper, sana hujus  doctrina;  fides  haud parùm nobis
suppeditabit, maximi momenti prseeepta, ex gratia vi-
dendi "bonum redde prò malo" et "vicinos eo, quo teip-
sum, amore habeto" explere; propterea quod, illis, qusevis
commodo nostro obstare  videntur, haud,  ullo modo,  ad-
scribenda.
  Denique, docebit nos  turgida,  vento nimium secundo,
contrahere vela, et alteram sortem bene prseparatam spe-
rare, infestis; ex quo quttm grava; urgent  serumnse aequi-
ori animo feruntur, et dici ut us  simili ter ac beatus et ini-
mitabilis CliristllS, "rò tjot^iov o" IìIuk'ì /tea* ó  waTtjp, ov  S(w -aiu
««to'?"
"Ut pictura erit; quse, si propiùs stes,
Te capiet magis et----■---------
                 decies repetita placebit."
                               Horat. ars. poet. 
 
 
Eook taken apart, leaves deaoldified
with m&gnesium bicarbonato. Ali
leaves supported with lena tlssue.
Leaves mended* Resewed with new ali-
rag end paper slgnatures & unbleaohed
llnen hlnges. Robound In quarter un-                  -^    i  ij   J,
bleaohed linen with Fabriano paper                   / '/§«■•;.]» (1V &T,
sides.  June 1977*                                   WZ.
Carolyn Horton & Assooiates                          ***  7$
1+30 West 22 Street                                    W f <£*f&
w-w Va,*-. N.Y. 10011                                  JfiS*
BINDERY 
V'?$.1